az önce, bir ayrılık intiharında, kalbimin ne kadar yoğun bir sinirle kan pompaladığını yüzümün kızardığını ve vücudumun ısındığını hissettim, karşımda duran sahtelik elimden kayıp giderken zengin olmadığıma, güçlü olmadığıma ve onun istediği olamadığıma küfürler ettim...
ananı amı be dünya diye bağırmak istiyorum...
nezaketin zerafetine anlatacak onca fesahattan söz varken dudaklarımda bu özlemin buhusunda, tüm küfürleri sektirdim adına sanına... cürmüm bitap şu an, zaptı zor zahiyatımın, beynim düşünmeyi reddediyor, halim ziyan çaresizlik tuttu beni zorba gibi, ruhum varla yok arası tipimde kolpa gibi...
