afrikalı bir çocuğun tepesinde onu yemek için bekleyen akbabayı cik cik öttüren gemiciklerden altıncısı. müslüman olan da olmayan da fakirin minik lokmalarını çuvalla yiyor. adalet denen o metaforik terazinin dengesini belirleyen düzen; onu besleyen ideoloji, kültür emperyalizmi elbet bir gün son bulacak. Terazi belki yüzyıllar sonra, belki çok daha yakın bir tarihte stabil, olağan ve olması gereken dengesini bulacaktır.
