"dizi bitmiş."
"dizi mi bitmiş?"
"nasıl biter bu dizi?"
"dizi bitti ya naparız ne ederiz?"lerle ilk bölümü biten dizidir.
leyla ile mecnun'u türk televizyon tarihinin en iyi dizisi ilan eden biri olarak ilk bölümünü başladığı andan sonuna kadar hiç tebessüm edemeden, sıkılarak izlemiştim. sonra dedim ki, herhalde bunlar 1. bölümü bilerek bu denli kötü çektiler. amaç l&m'yi ellerinden alanlara "bizi bitirdiniz, mahvolduk. artık bizden başka bir iş çıkmaz" mesajı verip sonraki bölümlerde yardırarak onları pişman etmek olabilirdi.
ama 2. bölümde ilk yardırmalar başlamadı ne yazık ki. yine keyifsizdim izlerken. yalnızca angaralının sahneleri güldürdü beni. bir de sondaki o deli yürek göndermesi. dizi elbet toparlayacaktır lakin güldürmenin yanında ağlatabilen l&m'deki duygusallık hiçbir türlü sağlanamayacaktır. onu sezdim. bu yüzden, yol yakınken mümkün olduğunca duygusal sahnelerin azaltılması gerektiğini düşünüyorum. şahsen Serkan Keskin ismail abi iken onun şekerpareyle olan bir bölümlük aşkı içimi ısıtmıştı ama bu dizideki rolü, ilişkisi falan öyle itici, öyle samimiyetsiz geliyor ki bana anlatamam.
belirtmek istediğim bir başka mevzu daha var. ilk bölümün ardından tepkiyi ölçmek için sözlüklere girdiğimde bu ekip sızıp üstüne tüy de dikse beğenmeye hazır bulunan bir kitlenin olduğunu gördüm. o leş gibi olan 1. bölüme ayılıp bayılanlar, hele leyla ile mecnun'un "her şey hayaldi" gibi saçma sapan bir finalle son bulacağının anlatıldığı sahnelerde ağlaşmaların olması falan. dizinin ilk bölümü güldürmemişti ama inanın bazılarının bu halleri epeyce güldürmüştü beni.
