yusuf atılgan tarafından kaleme alınan bir başucu kitabı. Güler ile tanışmasının hemen ardından bankta oturup isimler üzerine konuşurken şu cümleyi sarf eder:
"...Bence insanın adı onunla en az ilgili olan yanıdır. (...) (Sustu. Bir sigara yaktı.) Bakın, şimdi adımdan daha önemli bir şey biliyorsunuz: Sigara içtiğimi..."
Bu satır her ne kadar "Güler"i "ismiyle düşündüğü için mutlu" olan biri için çelişkili görünse de orada düşündüğü Güler'in ismi değil, Güler ismi verilen kişidir. Peki neden C. bir sigara içişi isimden daha önemli görür? Aslında cevabı çok basit; isim kişinin kendisine danışılmadan verilen bir nesnedir, sigara içmekse tamamen kendi kendine edinilen bir alışanlıktır... C ve alışkanlıklar... Bu da başka bir sorun tabii...