şu maçta görülmesi gereken bir şey var ki o da bizim çocuklarla bu iş buraya kadar.
türkiye'de futbolcu yetişir, yetişmez.. o ayrı konu.
ama avrupa'nın en siktir boktan takımıyla bile selçuk'la, semih'le uğraşılmıyor.
türk futbolcusu hep aynı kardeşim, hep.
selçuk selçuk oldu... olduğunu düşündü...
sonra sneijder geldi diye hayata küstü, daha da düzelmedi.
bu kadar kırılgan oyuncu profilini bu iş kabul etmiyor.
türkiye'de biz bu işlere harbiden iyi paralar döküyoruz... ama kendi futbolcumuzu kayırıcaz diye, aslında kulüpleri de, futbolcumuzu da bitiriyoruz.
bunun adı oyuncu yetiştirmek falan değil arkadaş, bunun adı oyuncu kayırmak.
ee, burak 28 yaşında, selçuk 28 yaşında, aydın 23... bu adamları oynatıp neyi kurtarıcaz? 30'una merdiven dayayan adamların nesini yetiştiricez?
türk futbolcusunun durma noktasına gelme sebebi onlara atfedilen önem, bunu kimse neden görmüyor bilemiyorum.
2 sene iyi top oynayan adam şu kısıtlama yüzünden kendini beckenbauer zannediyor. genç türk oyuncu bulundurma şartı değil, türk oyuncu bulundurma şartı koşuldukça daha da zannederler.
yeri garanti olan bir adam, -çoook ekstra bir adam değilse- nasıl başarılı olabilir arkadaşlar?
bu adam niye daha çok çalışsın, niye kendini geliştirmeye uğraşsın? var mı bilen?
selçuk'un takımda rekabet edeceği bir yabancı olsa, bunların hiçbiri olmazdı.
o sneijder değil. yerleri aynı değil.
bugün selçuk kötü oynadığında yerine konulacak adam da ceyhun değil.
yetenek sınırlıysa kabul etmek en güzeli abi. diş macunu değil ki bu sıktıkça çıksın...
bu sistem ancak elimizdekileri de bu hale getirecektir işte.
gökhan gönül barcelona'ya mı gidiyor, xelçuk, ronaldo burak laflarıyla da anca kahvehane geyiği döner.
