Ortada bi bok yokken, durup dururken ayrılınca unutulması daha zor olandır..
Aslında ortada bir şey vardır ama atlatılmayacak kadar büyük değildir..
Ama araya mesafeler girer 3 ay, o kafasında bitirir, sen hiç bitirmek istmessen daha kötüdür..
Gelirsin, dersin ki " tekrar deneyelim, bi konuşalım.. "..
istemez..
derler ya, kadın bitirince bitirir.. Yaşadım, gördüm, nefret ettim...
nefret ettikçe daha çok sevdim..
hatıraları, anıları, fotoğrafları attım... fotoğrafları sildim...
fotoğrafları sildim, ama her gün yok feysbuktu, yok twitter'dı, yok instagramdı sürekli profillerine girip, ufacık ufacık fotoğraflara bakıp kendime daha çok acı çektirdim...
bunları yapmasam da, rüyalar acı cektirdi bana..
her rüyamda, her kabusumda hatta, beynimin her noktasında o olmaya başladı..
insan diyor ki, hiç görmüyüm bi daha, karşıma çıkmasın, varlığından haberim bile olmasın ama nafile..
tam kafandan çıkardığın anda, ummadığın bi dolmuş sırasında geliyor ve karşına çıkıyor..
sen de her gün aynı saatte dersin olmasa bile, o dolmuş sırasına girip, ulan belki tekrar karşıma çıkar da bi kere daha görüp, kendime daha çok acı çektiririm diyosun..
bitiriyosun kendini, yoruyosun...
ama iyileşiyorum, hissediyorum..
her geçen gün beni daha iyi yapıcak biliyorum.. ve sen eski sevgili..
umarım, beni adam yerine koymayışının acısını çok çok fazlasıyla çekersin.
beter olursun, hiç istemediğin bi hayatın, hiç mutlu olmayacağın biriyle birlikte olursun.
hep yanlış insanlar çıkar karşına ve hiç bir zaman adam yerine dahi konmassın..
beter ol ki, adam yerine koyulmamak nasıl bir şey anla. sürekli tekerrür et, yerinde say..
