En acıklı filmde bile gözleri zor dolan şahsımı ağlama noktasına getirmiş insandır. Mütevaziliğini, nezaketini, canım Anadolu insanı akan o suratını bir kenara bıraktım, üzerinde durduğum sadece yeteneği.
Birkaç ünlü kadınla birlikte oldu diye kıçına sanatçı yaftası yapıştırılıp piyasa sürülen adamları, bazı tanıdık abilerle yatıp kalkıp ardından önemli sanatçı şahsiyet sayılan ablaları hatırlayınca, Hasan Doğru ve onun gibi adamların nerelerde saklı ve ezik kaldıklarını düşündüm, içim acıdı.
Gerçek bir sanatçı olmaya aday bu yetenekli adamın, utangaçlıktan nasıl duracağını şaşırdığı, türkü söylemeden önce ton bulmak için Tarık Sezer'in yanına küçük bir çocuk gibi gidip yardım istediği o mütevazi tavırlardan doldu gözlerim. Belki de bu ülkenin sanat camiası dediğimiz garip dünyasına çok uzun zamandır ilk defa, gerçekten hakedecek birinin ilk adımına şahit olduğumdandır, belki de saf temiz Anadolu insanı bakışına hasret kaldığımdandır. Bilemedim...
Hakettiğin yere sağlam ve emin adımlarla, bozulmadan gelirsin umarım Hasan Doğru.
