şiddetini görmezden gelmek-getirtmek için 'nınının nınısının nınısı' şeklinde örneklerle açıklanmasına gerek olmayan, açık ve net bir ayettir.
her şey gayet açık ve net bir şekilde ortadır. bu şiddet içerikli ayeti; camı taş atıp kıran bir çocuğu efendi göstermek için; (efendi olsa bile) 'bakın dersleri de çok iyidir, bayramlarda verilen harçlıkları bile alamayacak kadar efendidir.' ayarında bir basitlikle masumlaştırmaya kalkmak işi daha da gülünç duruma getirir. cam kırılmışsa kırılmıştır bırak çocuğu kurtarmayı... üşenmezseniz devamında hafif bilimsel, ufaktan ilimsel, yer yer dilimsel olacağım:
yontma taş devrinden yeni taş devrine kadar geçen süreçte gayet de anaerkil bir yapıda ilerleyen yaşam süreci zamanla yerini ataerkil bir sürece bırakmıştır. (Kuşkusuz bu durumda erkeğin sosyal ve doğal ortamda elde ettiği başarılar ve kas gücü yatmaktadır. çünkü erkek avcıdır, keşfedendir; kadın ise doğası gereği anaçtır ve yuvadan sorumludur.)
Sümerlerden mısırlılara kadar artık erk, toplumdaki baskınlığını tüm alt kanallara işletmiştir. ancak erkek ne yaparsa yapsın, isterse her krallığa hüküm sürsün son tahlilde bir kadından dünyaya gelme ezikliğini üstünden atamamıştır. (benim fikrim değil bu eziklik kavramı. sürece vurgu olsun diye kullandım. yoksa oldukça onurluyum annemden doğduğuma.)
bu nedenle kadının bu özelliği onu hep farklı bir saygınlıkta tutmuştur. erkeğin, kadındaki bu üstünlüğü de ne yapıp edip elinden alması ve maçtan gol yemeden galip ayrılması gerekmektedir. burada devreye 'yaratılış efsaneleri' girecektir. bu efsaneler sümerlerden önce, puta tapan ilkel toplumlarla başlar ve sümerlerle birlikte yazı ile diğer tüm semavi dinlere taşınır. günümüze kadar da uzantısını güçlü bir şekilde ulaştırır.
nedir bu kadına atılacak son gol?
tabii ki yasak meyveyi yiyen ademin ilk yaratılan insan olması (kadın yok=doğum yok=gol 1)
sonra da onun kaburga kemiğinden bir kadın bedenine hayat verilerek kadının var olması (gol 2).
ve artık erkek için her şey hazırdır. işi canlı olarak ilk var olma boyutuna taşıyarak kadının bir erkek bedeninden yaratılması efsanesiyle de 'ondan dünyaya gelme ezikliğine' son vermiştir.
bu kısmın bu ayetle ne ilgisi var? çok basit. dinler (ilkel veya semavi fark etmez) çok çok büyük oranda erkek egemenliğine hizmet eder. tıpkı bu ayette de buram buram kendini hissettirmesi gibi. ayetin şiddetini çeşitli savlarla çürütmeye çalışanlara ufak bir önerim var. gelin ayeti tersine çevirelim ve erkek yerine kadın kadın yerine erkek sözcüklerini koyalım:
"Kadınlar, erkeklerin anaları, kollayıcılarıdırlar. Çünkü Allah, insanların kimini kiminden üstün kılmıştır. Bir de kadınlar kendi saçlarını süpürge etmekte ve ailenin geçimini sağlamaktadırlar. iyi erkekler, merttirler. Allahın (kendilerini) koruması sayesinde onlar da yuvayı korurlar. (Evlilik yükümlülüklerini reddederek) başkaldırdıklarını gördüğünüz, zina yapan erkeklere öğüt verin, onları yataklarında yalnız bırakın. (Bunlar fayda vermez de mecbur kalırsanız) onları dövün. Eğer itaat ederlerse, artık onların aleyhine başka bir yol aramayın. Şüphesiz Allah, çok yücedir, çok büyüktür."
üstün olan tarafa kadını koyduk ayette. nasıl zor geldi değil mi? zor değil zor değil güzel kardeşim. kadınlar narin olabilir, erkeklerden kas gücü olarak zayıf olabilir ama bizden; yani erkeklerden çok çok üstün oldukları yanları da bulunur. onlarca ayette erkeği üstün gösteren ilkel önerilerle bu çiçeklere, analarımıza, bacılarımıza eziyet etmeyin. saygılarımla...
son söz: 'dövün' diye emir veren kutsal(!) bir dini eleştirmeye de korkmayın. inanın, tamam ama sorgulayın be kardeşim. daha dinlemeden etmeden 'yok yok o öyle demek istememiştir!' lafına çok hazırsınız. bu şekil bir inanç zayıf olur. (bkz: sorgulamak)
