istemiyorum, evlenen hamile olan arkadaşlarımı görüyorum mesela, hayatlarında hiç bir şeyi yoluna koyamamış ve belki de evlendiği adamdan bile emin değil, 23 ünde almış kucağına bir bebek. ne bileyim hayal bile edemiyorum kendimi öyle bir sorumluluğun altında henüz.
evlilik tamam mumkun olabilir ama çocuk bambaşka...
istiyorum ki bir birikimim olsun; onun ilk anne dediğini, attığı ilk adımını tüm ilklerini görebileyim. bütün gün çalışıp dadı elinde büyütmek zorunda kalmadan... bu ülkede yaşamama rağmen, gerçek bir anne olabilecek kıvama gelene kadar çocuk istemeyen kadınım.
