bir nevi islam budizmidir kurdugu akim.
her seyden vazgecerek her seye sahip olunabilecegini soyler.
seytan onun icin kotulugun simgesi degildir. kader inancina gore dusunur seytani ,oyle olmasi gerkiyordu der. zaten vahdeti vucutta seytan konusu oldukca tartismalidir.
kotulugun simgesi ve amansiz dusman olarak nefsi gosterir. yani insanin kendisini.mevcut bulunan tarikatlar genel olarak nefsi bir cocuk gibi, terbiye edilmesi gereken olarak algilarken mevlana onun yok edilmesini savunur. hatta bu yok etme isleminde siddeti bir yol olarak gorur (nefse karsi bir siddettir bu ruhanidir yanlis anlasilma olmasin)
herkesin agzindan dusmedigi icin (kimsede pek bir sey bilmez )ve tasavvufcu oldugu icin belki onyargi duyabilirsiniz.
ben tanri kavramini tumden reddeden biri olarak onu bu zamana kadar okumadigim icin pismanim. cagdasi olan batili aydinlanmacilardan eksik hic bir tarafi yoktur.edebi yonden ve felsefi yonden bir cogundan ustundur.
son olarak nietzsche ile taban tabana zittir felsefesi, savunduklari dusunceler birbirlerinin anti tezidir. ilginc olan nokta ise bu iki insani okuduktan sonra ikisininde birbirlerine zit gorunen gorusleri cok ilginc bir sekilde uyum halindedir.
