duygulandıran oyun... 8 senenin ardından dün gece tekrar oynadığımda, sanki de dust'ta değilde 8 sene önceki ruh halimde dolaşıyor gibiydim. Oyundaki botların herbiri, şimdi çok uzaklarda kalmış dostlarımı hatırlatıyordu.
Şehrin soğuk ve karlı gecelerinde, şimdilerde bir enkaz yığını halinde olan beş katlı öğrenci yurdunun bilgisayar odasında takımlar halinde yaptığımız mücadeleler, atışmalar, mağlup olanların ısmarladığı çay, sigara dumanı altında birbirimize anlattığımız kızlar, gençlik aşklarımız...hatırlatıyor işte tüm bunları.. Gözlerim dolu dolu oynadığım oyun... Gidenler dönmüyor geri, lakin sendeki lezzet hep ama hep aynı.
