başkasına dokunmuş sevgiliye yeniden şans vermektir. bir de bu açıdan düşünmek lazım, o eller başkasının teninde. bakışına ölürüm dediğimiz sevgilinin o gözleri başka gözlerde. böyle düşününce ağır di mi? aşkın gözü gör etmesi tam da bu noktada devreye girer işte ve düşünmemeye unutmaya çalışırız. Ne kadar barışsak da içimizdeki sıkıntı gitmiş gibi de olsa gün içinde gülümseyebilsek de yastığa başımızı koyduğumuz anda içimizdeki o acı yumrunun aslında hep orda olduğunu fark ederiz. Yazık yanlış kalplerde harcanan sevgimize.
