-eskisi gibi yüksek sesle müzik dinleyememek.
-iş çıkışı arkadaşlarla buluşmak yerine eve gitme isteği.
-saç aralarında görülen tek tük beyazlar.
-evdeyken film izlemek/kitap okumak yerine tv izleyerek uyuklamak.
-gürültü yapan gençlere ve çocuklara sinirlenmek.
-karşılaştığımız olaylar karşısında daha fazla ve uzun süreli tıh tıh tıh tepkileri vermek.
-makyaj malzemelerinin önceden yalnızca boyanma amaçlı, şimdi işe kapatma amaçlı olması.
-otobüste çocuğunu yanına oturtan kadının otobüse siz binince çoçuğuna dönüp ablaya/abiye yer ver demek yerine teyzeye/amcaya yer ver demesi.
