insanoğlunun değişmez kaderidir. zira en büyük ve en gerçek ispatı insanın yalnız doğmaya ve yalnız ölmeye mecbur olmasıdır. kalabalıklar içindeki yalnızlığın sebebi de bu olsa gerek. bazen yanımızda eşimiz, dostumuz ve bilumum sevdiklerimiz varken bile bir an dalarsınız boşluğa ve kendinize geldiğinizde anlarsınız ancak aslolanın yalnızlık olduğunu ve tüm çevrenizdekilerin sizinle ancak dış dünyanızda varolduğunu ve daha derinlerde ise sadece kendi 'ben'inizin olduğunu ve yalnızlığınızı.
Bir bölünmez ki, insan, onu zaman bölüyor;
insan her an dirilip, her saniye ölüyor;
