ahmet ada

entry13 galeri
    8.
  1. "o" şiiriyle hep bir köşede rastlaştığım şair ama insan...

    odur üç gül üç köpük yaza uzanır
    kim bilir nereden gelir ne kadar kalır
    gelin ağlatma havasını başlatır
    kederi zurnanın ucundadır
    oradadır gül de gül köpüğü de
    kırık bir hüzündür hem güler
    hem ağlar

    bir geyiktir dağlarda ince uzun
    bacakları gezer bahçelerde, iz bırakır
    kışın karda, kar gibi yağar...
    odur kara taşa yazılı ince yazı
    odur gelinlerin duvağı
    odur mahzun bakan göz
    odur kalbine sokulan hançer
    odur kanatlarını tutuşturan ateş

    üç gül köpüğüdür o
    kırılgandır çıdamdır sevgisi kutludur
    açılıverir dağlar sürgünden çıkagelir
    eşyaya dokunsa acısı tazelenir
    öfkesi kar gibi erir

    yola çıkan birini andırır yalnızlığı
    hiçliğe bırakılmışlığın rüzgârını estirir

    odur çiçek tozu rüzgârla serpilen
    gül bahçelerinden sokaklara bulvarlara
    odur ipek kar beyazı gecelerde
    yataklardan kayan ve yayılan dünyaya
    ipeğin sesidir o, gülün köpüğü
    -ya siz kimlersiniz?
    0 ...