"Qara qıs awulumğa kelgende
Kültüldegen qar yerge tüsgende
Dombıramdı alarman
Yürek sazım çalarman
Qayğırğandı eş aytbam
Dombıra sazım esitgen ataylar
Manesine es bergen anaylar
Esitgenine oy berip
Yüreklerge ses berip
Köz yastı qızğanmaslar
Nogaydıñ qayğı sansız kününde
Batırlär yuqlamağan kününde
Yüreklerin kötergen
Soğıslarda küş bergen
Köptü körgen Dombıra"
bu günkü türkçe'ye tercümesi ise şu olan;
"Kara kış köyüme gelince
Lapa lapa kar yere düşünce
Dombramı alırım
Yürek sazımı çalarım
Kaygılarımı hiç söylemem
Dombra sazımı işiten babalar
Manasına anlam veren analar
işittigine akıl yorup
Yüreklere ses verip
Göz yaşını esirgemezler
Nogayın kaygısı sayısız gününde
Bahadırların uyumadığı günde
Yüreklerini coşturan
Savaşlarda güç veren
Çok görmüş geçirmiş Dombra"
dombra ile çalınan, türkü formunda söylenen nogay türk kültürünün destansı örneklerinden biridir.
