Yine gece, yine hüzün ve yine içimde sen. Ve biliyor musun? içinde sen olunca hüzünde güzel.. Ve insanlardan öylesine sakliyorum ki seni.. Bir yandan herkes bilsin diyorum, diğer yandanda yakalayip defterimin sayfalarına sıkıştırdığım kelebekler gibi sadece bana özel olarak kal istiyorum. Biliyorsun, en çok seninle konuşmak istememe rağmen gün geldi tek kelime etmedim ama susuşların tadı bile öylesine ayrı oldu ki içimde çünkü sen bana sevgiyi en güzel böyle yaşanacağını öğretiyorsun. Dişardan bakıldığında uzak gibi görünen ama birbirini tamamlayan minik detaylar gibi. Martı ve deniz gibi...
