ben çocukken ateisttim. 4-5 yaşında ya varım, ya yokum. çok ilginçtir aslında bu. çocuk aklımla allah'ı reddediyordum. çünkü eğer allah'ın varlığını kabul edersem, o'na karşı sorumlu olmak zorundaydım; ahlaka, edebe, insan ahlaklarına saygılı olma durumundaydım. ve en önemlisi, beni bir varlık lütfederek yaratıyordu, bu da benim hiç hoşuma gitmiyordu.
elbette allah, imanı dilediğine verir. bana da verdi, şükürler olsun...
