gittiğimde maç olmamasına karşın en etkilendiğim stattır. tabii ki bunda kop tribününe ayak basmanın verdiği heyecan yadsınamaz o yüzden çok objektif bakamadım. stat detaylarına gelirsek; soyunma odasının sadeliğine inanamadım. sebebi ise bob paisley ya da bill shankly'nin( ki bunu hatırlamamak benim aptallığım) vasiyetidir. oyuncuların hiçbir şey ile ilgilenmeyip sadece maça odaklanmalarını istermiş. ayrıca soyunma odasında diğer dikkatimi çeken şey de mevkiler ayırt edilerek formaların dizilmesi. bunun, o mevkinin oyuncularının kaynaşması için olduğunu söyledi rehber. basın toplantılarının yapıldığı oda bildiğiniz mutfağı da barındırıyor. orada birkaç kare çekildim bir sırp hasta liverpool'lu arkadaşla sanki takıma transfer olmuşuz gibi. güzeldi. bunun yanı sıra o oda eskiden yine vasiyet üzerine korumması istenen ve kramponların asıldığı odaymış ve atmosferi başkaymış. premier lig icin basın toplantıları şart olduğundan o odayı değiştirmek zorunda kalmışlar ve o gün bugündür şampiyon olamıyorlarmış. müzede en dikkatimi çeken şey uefa kupasının bir köşeye atılması fakat 5 şampiyonlar ligi kupasının yan yana dizilmesiydi. istanbulda alınan kupayla tabii ki fotoğraf çektirdim. öyle ki bu kupa takımların müzelerinde bulundurabileceği son cl imiş yeni gelen kurallara göre. istanbuldaki maçın topu, otelin yemek listesi vs.her şeyi müzede mevcut. geldik this is anfield mottosunun olduğu saha girişine.. işte sağ tarafta kop.. çimler inanılmaz, sürekli sir alex fergusonun oturduğu koltukta oturuyormuşum farkında olmadan.. barın olduğu kısmın duvarının inşaatına katılmış olacaklar ki meireles, skrtel gibi oyuncuların el ve krampon izleri var duvarda. atkı almadan ayrılmıyorum tabii mabetten. en üzüldüğüm şey ise ingiltere maceramın 17 ağustosta sona ermesiydi yani tam pl nin başladığı gün. merkeze inerken liverpool'lu sakat bir adamın tekerlekli sandalyesini iten everton'lı bir taraftarı görüp düşüncelere dalıyorum.
