dünya tarihinin en güzel mesnevisi ve yazarını google amcada ve insanların algısında ikinci plana attığı için hep ön yargıyla yaklaştığım ve izlemediğim dizidir. evet çok saçma belki böyle bir bakış açısı fakat - her ne kadar dizi söylendiği gibi başarılı olsa bile- ısınamıyorum ismine. bu tutuculuğumun açıklaması belki de klasiklerin ve değerlerimizin yeni nesiller tarafından gözden uzaklaştırılmasına duyduğum nefrettir. zaten bu yüzden ben postmodernizmi bir türlü sevemedim. geleneğin ve klasik olanın alınıp yeni bir çağda tekrar işlenmesini düstur edinmiş bir akımın, eskiyi özendirmek bir yana insanları tembelleşmeye ve tüketiminin artmasına vesile oluyor. çünkü yaratılan bu tüketim toplumu oturup kanuninin hayatını okumaktansa dizisini izlemeyi yeğliyor. bu çağda fenomen olan eserler, ticari amaçla ortaya çıkan ve sanatsal manada hiçbir kaygı bulunmadan yaratılan eserler oldukları için bu düşmanlığım sürecek.
