bunu en net lisedeki bir arkadaşımda gözlemlemiştim. normalde öküzlükle insanlık arasında gidip gelen, hellori hazretleri gibi "vülheeaaa" şeklinde bağırıp çağıran bu bünye telefonu çalıp kız arkadaşıyla konuşmaya başladığında bir anda çip takılmış bir öküze dönüp, inanılmaz kibar ve oturaklı bir ses tonuyla * "merhaba", "teşekkür ederim" hatta "anlıyorum" hatta ve hatta "bu mevzuyu sonra konuşalım" diyebilmekteydi. biz de yarılabilmekteydik*. sonuçta öyle de güzel bir insandı, sizden güzel olmasın...
