ulaşım konusunda da karmaşık olabilir.
öncelikle ana duraklardaki akbil gişelerinden bir adet akbil edininiz.-6 ytl idi en son.- kalıcı değilseniz de işiniz bitince geri verip, paranızı alacaksınız. ve de kar edeceksiniz.
akbil edindiğimize göre;
otobüs: otobüslerin üzerlerinde nereye gittikleri semt semt yazar. ama özellikle gideceğiniz bir cadde ya da bölge varsa otobüs şöförüne sorunuz.
anadolu yakası için, kadıköy' de iki büyük durak vardır. biri direk vapurdan iner inmez karşınıza çıkandır. biri de vapurdan indiğinizde sağa dönüp, dümdüz yürüdükten -bir süre- sonra sol taraftadır.
avrupa yakasında bir çok büyük durak var tabii. ben deniz yolunu kullandığınızı düşünürsem, eminönü'ndeki durağa ulaşmak için vapurdan indikten sonra sağa dönüp yürüyeceksiniz. köprünün altındaki geçitten geçtikten sonra görürsünüz durakları zaten.
eğer ki akbiliniz yoksa veya var da boşsa otobüs şöföründe akbil bulunur. 1.35 ya da 1.40 ytl karşılığında o akbilini kullanabilirsiniz.
hareket amirliklerine bineceğiniz otobüsün peronunu sorabilirsiniz. kendiniz bulmaya çalışmayın, zorlanmanız doğaldır.
otobüste mümkünse oturun, eğer değilse de artislik yapmaya çalışmayın tutunun. yoksa kafanızın gözünüzün dağılma ihtimali yüksek. trafik bu belli olmaz. bir de tutunduğunuz yere yapışmayın lütfen. yolcu geldikçe ilerlerseniz hem siz hem de diğerleri rahat edecektir. illa ki bulunduğunuz yerde kalmak isterseniz size sürtüne sürtüne geçecek insanları göze almanız gerekir.
yeşil otobüslerde telefon yasaktır.- telefonu sessize almak kapatmak değildir.- sonra fren tutmaz, savruluverirsiniz. veya son gelen klimalı otobüslerde sıcaktan pişersiniz.
mavi renkli otobüsler halk otobüsüdür. akbil yanında, para da verilebilir. içlerinde bir adet muavin bulunur. ya yaşlı bir amcadır ya da saçları jöleleyip bağrını göbeğine kadar açmış bir insan evladıdır. öğrenci tipli değilseniz öğrenci parası -90 ykr- vermeyin paso sorar yoksa öğrenci kimliği de kurtarmaz inat eder paso diye.
durağa gelmeden önce düğmeye basın, gelince değil. eğer ki ineceğiniz durağı bilmiyorsanız şöföre söyleyin, o size gelince söyler.-çok yardımseverler maşallah-
vapur: en şahane ulaşım aracıdır bilindiği üzre. mümkünse yaz kış dinlemeyin dışarda oturun. eğer ki deniz dalgalı-hava rüzgarlı- gibiyse alt balkonlarda oturmayın. ıslanırsınız, yazık olur. 3 katlı vapurların terası en şahanesidir. dışarda oturun, izleyin işte delirtmeyin insanı. dışarda oturun.
martılara simit atma fantezisinde ısrar ediyorsanız insanların olmadığı bir köşe bulun. aşağıdakileri de düşünün. kafaya simit yemek hoş bir şey değil. evet.
tramvay: öncelikle yanlış yöne gitmeyin. -iki yönlü malum.- yazar zaten. baygın sesli teyzenin de dediği gibi "lütfen kapı önünde durmayınız. orta kısımlara doğru ilerleyiniz." inme zamanınız yaklaşınca insanlardan izin isteyerek kapıya yanaşırsınız. panik yapmayın.
bir de dişiler için not: eğer ki açılıp kapanan koltuklara-sinema koltuğu gibin işte- oturduysanız ve etek giydiyseniz kalkarken dikkatli olun da tepenize çıkmasın o etek. etek giyen erkekler için de geçerli tabii bu, kızmayın.
nostalji tramvayı: illa binecekseniz de cam kenarında olun. ama ben binmeyip yürümenizden yanayım. -bunlardan bir adet kadıköy bahariye' de bir adet taksim, istiklal caddesi'nde bulunur.-
metro: özellikle taksim metrosu için çok çok aşağı inersiniz. korkmayın. ayrıca çıkışta artislik yapıp da merdivenleri yürüyerek ve hızlı hızlı çıkmaya kalkmayın. bir de sizi yerlerden toplamayalım. -özellikle sigara içenleredir bu uyarı.- nefes darlığı yapar fazlasıyla. basınç değişikliği falan da var aniden tabi.- yok artık. burada yazar abartıyor.-
bir de söylemezsem olmaz sarı çizgiyi geçmeyin.
funiküler: kabataş için; o koca makaralara bakayım derken kaçırmayın aracı. ayrıca oturmak için kasmayın 1 dk sürüyor yolculuğunuz zaten.
tünel için;- ki ben buna funiküler demek istemiyorum tünel lan o. adı da tünel.- akbille geçeceksiniz -ki ben size baştan akbil alın dedim değil mi? bak hiç dinliyor mu?- 2 tane turnike akbil için gerisi jetonlu geçiş içindir. teknolocik görünenler akbil için işte. bindiğiniz yönün aksi yönünden inersiniz. -hani illa durmadan kapıya yöneleyim derseniz diye.-
minibüs: bunlardan avrupa yakasındansa anadolu yakasında daha çok karşılaşırsınız. mavi, açık sarı renkli falan olurlar genelde. bindiğinizde gideceğiniz yere göre para ödersiniz. bozuk para vermeye çalışın, küfür yemeyin.
dolmuş: bostancı-taksim, taksim-kocamustafapaşa gibi hatları vardır. taksi renginde küçük minibüslerdir. -yanlış saymadıysam 11 kişilik bunlar.- uzun mesafeleri kısa sürede giderler. otobüs ve minibüse göre pahalıdır ama tekrar söylüyorum hızlıdır. tabi durmuş bir istanbul trafiğinde hiçbiri işe yaramaz. -bu araç şu ramazan reklamlarında içinde pide+yoğurt paylaşılan araç işte.-
taksi: özellikle 4 kişiyseniz taksi tutmak kısa mesafe -yürünmeyecek kadar uzun olsun tabii- çok uygun olur. 12 den sonra taksiciye reca ederseniz ve o da iyi günündeyse ve de gideceğiniz yer biraz uzaksa gündüz tarifesi açabilir. gideceğiniz caddeyi direk söyleyin, biliyor musunuz demeyin alınırlar.-hassas bizim taksiciler.- bilmiyorlarsa söylerler zaten.
dolmuş taksi: bildiğiniz taksilerin belli duraklar arası işleyenidir. -benim kullandığım bostancı-bakırköy misal- 4 kişi ücret bölüşülür, biraz daha indirimli olarak.-en son bostancı-bakırköy 7.5 ytl idi- her saatte bulunur.
uçak: röheh yok artık.
bu kadar zır zır konuştuğuma bakmayın, istanbul' da ulaşım çok kolaydır. her şey yazar zaten. sorsanız söyler herkes.
