üniversiteye gittiğimde, ikinci senemde, yeni bir eve çıkmıştım. yeni ev arkadaşımın bazı huylarını bilmiyordum. mesela günde 20 saat ve 20 saatten fazla uyuduğunu bilmiyordum.
neyse karnımız acıktı, bizde sıcak bir çorba yaptık ve içtik. arkadaşta sıcaktan mayıştığı gibi, ben uyuyacağım dedi ve yatağına hemen yattı. hani deriz ya, gittiğin ev ve yatak sana yabancıysa, çok iyi uyuyamazsın. ama arkadaş öyle bir yatağı benisemişki, öğlen 4 gibi uyudu. yarın sabah ben derse gittim, sonra dersten çıktım, eve 2 gibi geldim. arkadaş hala uyuyor, sesi soluğu yok. benim içime birazda korku girdi. lan dedim, adam öldü mü yoksa. gidip şunu bi yoklayayım diye içimden geçirirken, odaya gittim , odaya girdiğimi ruhu bile duymuyor. sirkeleye sirkeleye uyandırdım bunu:
- hacıt 20 saatten fazla uyudun, bir şey mi oldu diye korktum. hayrola?
+ sen git ben iyiyiym, biraz daha yatacağım.
- tamam yani. ne diyim. hadi iyi yatışlar.
arkadaş son 2 saat daha uykuya yattı ve 4- 5 gibide uyandı. uyandığında yüzü gözü şişkin ve harap bir haldeydi.
