Tsunami. Çook uzaktan ama o nasıl bir ihtişam. Dağ yürüyor. Tabi bu durumda sıradağ. Of o ne görkemli, ne seyrine doyulmaz bir görüntüdür. Şimdi plajda çük kadar dalga seni ne yapıyor değil mi? Soytarı oluyorsun girene/çıkana kadar. Tabiat karşısında bir kez daha saygıyla eğiliyorum. Güvenli bir yerdeyim ama kıyıda oynayan çocuklar mı dersin, hemen yakındaki binalar mı dersin. Puf! Tuzla buz oluyorlar. Enfes bir görüntü. Sonra bir tane, bir tane daha. Bu doomsday rüyaları da neyse artık. Kıçım açıkta kalmış sanırım.
