özünü bilmektir, ruhunu duymaktır bazen. çünkü onlar bambaşka çalar, yaşadığın dünya bambaşka söyler. şaşırırsın, üşürsün kat kat giyinsende, çıplak kalmışçasına soğukta.
gözlemlersin her yerde, her şeyi. sorgularsın nedenini nasılını. kamera şöyle 360 derece döner, o sırada muhtemel sen içinden 8. karakterinle sohbettesin zaten, bir de bakarsın karşında biri bir şeyler geveliyor sana. anlatmıyor, geveliyor. yani o anlattığını sanıyor, onlar anlattıklarını sanıyorlar ama sadece geveliyorlar.
eh sende anlayamazsın tabi, bazen gülerler, gülemezsin, ağlarlar, ağlayamazsın. önce sorun onlarda dersin, sonra sorun bende dersin, sonra bir sorunun bile olamayacağını anlarsın.
sen yabancısındır, hepsi bu.
hep yanlış yerde, hep yanlış zamanda, hep yanlış insanlarlasındır ya da..
biliyorsun sen büyük bir yanlışsın.
