alışamadım
geceler uzun hep bir şey noksan
alışamadım
yatağım dar içinde sen yoksan
karışamadım
bu kalabalığa eve kapandım
konuşamadım
kime ne söylesem yalandı
ne yapsam her şey boş gelir geçer
hayat yine aynı
yatarım yeniden
seninle aynı yerde dururken sevinemem
hayat yine aynı
yaşarım yeniden
keder beni terk eder ben uyurken
resmin hep beni sever
avunmak zor