genelde, içinde hata barındıran anıların depreşmesi ile ortaya çıkanlardır.
şöyle ki,
eski bir sevgili düşünüldüğünde sızlayan kalp, yapmadıklarınızdan sızlar.
ulan şunu yapsaydım da bunu yapmasaydımlardan ötneğin.
ya da, bir fukara gördüğünüzde, cebinizdeki malboro pakedidir içinizi sızlatan.
bir tek bağış yapmadığınız, ya da bir çorba içmek ister mi acaba diye sormadığınızdan.
en yakın dostunuzun evlenmesidir örneğin,
ulan şunu da yapaydık birlikte dediğiniz, ''yapmadığınız'' şeylerdir sızlatan içinizi.
daha yapılacak şey vardı dersiniz.
aslında insanın içini sızlatan anlar, insanın eksikliklerini farkettiği anlardır.
ne kadar itiraf etmek istemese de kendine.
