son zamanlarda solculara yapılan eleştirilerden bazıları şunlar de şu ''efendim bunlar doğuştan muhalif. her şeye karşılar. bak ab 'ye de karşılar. insan her b.ka karşı olmaz ki?''
işte bu lafları sağda-solda, çevremdeki insanlardan çok duymaya başladım. bazı cevaplar vermek hissiyatı kudurdu beynimde.
ilk olarak olaylara eleştirel bir bakış açısıyla yaklaşıp, nesnel analizler yapmak sol felsefenin esaslarındandır. o yüzden bu ''her b.ka karşılar'' lafı her duyduğuna inanan, at gözlüğüyle yaşayan insan cümlesi olmaktan öteye geçemiyor.
ab konusuna gelince, insanların ab'den ne anladıkları çok önemlidir. bugün birçok televizyon programı çıkıp vatandaşa soruyor ab nedir, girince ne olur diye.. cevaplara bakılınca ab'yi insanlar ya hiç bilmiyor ya da serbest dolaşım imkanı, hayat standartları artacak gibi cevaplar veriyorlar. şu noktada birçok insan hatta birçok gazeteci-aydın dediğimiz kişiler yanılgı içindeler. ülkeler ab'ye girdiklerinde hayat standartları, demokrasileri, hukukları gelişmez. bakın avrupa birliği ülkelerine, zaten bu kriterleri belirli bir seviyede ya da bu seviyenin üstünde olduğu için bu topluluğa dahil edilmişlerdir. yani ab'ye üye olunca bu ülkelere sihirli değnek değmemiştir. bu ülkelerin hepsi belli standartları yakalamış ülkelerdir. işte şahsen benim karşı olduğum nokta burdan başlıyor. madem amaç uygarlaşmak biz uygarlaşalım. refahımız artsın, tam anlamıyla bir hukuk devleti olalım. bunlara hangi solcu, hangi insan karşı olabilir. bizim karşı olduğumuz durum köpekliktir. ağızdan salyalar akar bir vaziyette kapılarda beklemektir yıllar yılı.
velhasıl kelam biz çağdaşlaşalım, ki amaç budur. ab'ye kulluk yapmaya gerek yok. bu çağdaşlaşmışlığı yakaladığımız zaman bize bu kapılar kendiliğinden açılacaktır...
