ülkücüleri değerlendirirken iki gruba ayırmak gerekiyor;
ilk grup okul kantinlerinde dayılık yapıp,tek omzu düşürüp saça sakala karışan, ülkücülüğü yalnızca adam dövmek zanneden hayatında kitabın kapağını açmamış cahil tiplerdir. bunların zimmetlerine geçirdikleri masalarına oturamazsınız, ramazan ayınca oruç değilseniz bile öyleymiş gibi görünmeniz gerekir, onların bulunduğu ortama öyle her kıyafetle gelemezsiniz, onunla aynı görüşte değilseniz fikirlerinizden bahsedemezsiniz, tenhada kıstırır hatta hiç beklemez anında saldırırlar.bu tipler zaten ülkücü falan da değildir, öyle olduklarını zannedip, ülkücülerin kötü tanınmasına sebep olurlar.
gerçekten ülkücü olanlar ise az sayıda olup yukarda bahsedilenlerin hiçbirini yapmazlar. okurlar,düşünürler ve kendilerini ifade edebilirler.ve bizler bu tür ülkücülere nadiren rastlarız.
