genelde filmlerde kötü olanın*** bi bok yokken iyilere*** saldırması ile olayların gelişmesine dayanır. e adamlar da haklıdır, ne sebebi olsun, kötüyüz olum biz dalın derler. hem kafayı takmışlardır bi kere iyilere, yok edeceklerdir onları. ilk çeyrekte kötüler indirir darbeyi, yakar yıkarlar, orta çeyreklerde iyiler zor duruma düşer, acı çeker, hatta yaralanırlar. yönetmen hadi der son çeyreke geldik. iyi, tamam der kalkar şöyle bir silkelenir, .mınıza koruz olum sizin der, iyilikten aldığı güç, erdem ve tecrübe ile şaşırtıcı bir şekilde kötüyü öldürür. bu şaşkınlık ölmeden önce kötünün yüz ifadesinde de gayet belirgindir. bi de filmin sonunda, baştaki yıkıma rağmen herkes gündelik hayatına ani bir dönüş yapar, sanki 30 saniye önce patlamak üzere olan bizim dünya değilmiş gibi davranırlar. hatta bu o kadar abartıdır ki filmin en başındaki sahneler ile en sonundaki sahneler fazlaca birbirine benzemektedir, iyiler gülüyordur, güneş falan doğar.
