album versiyonundan cok akustik versiyonunu sevdigim sarki. oyle kirilgan, naif ve kabullenmis soyluyo ki freddie bu sarkiyi, etkilenmemek elde degil. bir de orkestrasyon olmadan, yalnizca brian may'in gitariyla ve freddie'nin sesiyle oyle bir dogal oluyo ki, sanki siz terk edilmissiniz de soyluyomussunuz bunu caresiz... ayrica brian may de yorumlamistir bu sarkiyi:
