annemle apartman yöneticisinin ağız münakaşası ettiğini duyduğumda kapının yanına gidip; "bana bak senin kafanı kırarım" dediğim an'dır.
yönetici ve yanındaki tesisat ustası ufak çaplı bir şok yaşamışlardı. sonrada "yani kafa kırmayla olacaksa bu işler, yapmayalım tesisat'ı olsun bitsin" gibilerinden alttan almışlardı.
ulan hızımı alamayıp girseydim keşke pezevenk yöneticiye diye düşünüyorum şimdi.
güzel bir andı vesselam. yıllarca o pezevengin tek başına apartman hakkında kimseye sormadan karar almasına sinir olmuştuk zaten apartmanca.
ha birde eve gelen koltuk tamircisinin arkasında aniden belirmem ve koltukçunun beni uzun süre sonra farkedip arkasını döner dönmez arka arka iki,üç adım gitmesi ve benim hiç istifimi bozmadan dümdüz devam etmem.
