kökünden, geleneklerinden, umutlarından, sevdiklerinden, hayallerinden, sevincinden, üzüntünden, sabah kahvaltısından, çaydan, şekerden, kurbandan, mahallenin piç çocuklarından uzakta.. yanıbaşındayken yorucu, pek bi hoşnutsuz.. yanısonunda pek bi hasretle, özlemle yad edilen, düşlenen, istenilen beklenen.. böyle olsa gerek.
bir yalnızlık;
elinde mecburi seçenekler, içinden gelmeyerek yapılanlar, kararsız ve mahcup araşmalar, bir fındık tanesini dolduramayan küçük, sikik bir huzur, geceyi ve ertesi günleri filmi hızlıca ileri sarma isteği, kaç beş günlük kasvetten kaçma isteği, uzaklaşma ve düşünememe güdüsü.. buna benzeyen şeyler.
bir kuran;
kayıpların ardından değil de, kaybedilenin açtığı oyuğa duyulan merhamet ki ölüm en büyük merhamettir kaybedene. kazanabileceği en büyük vicdani ve insani değerdir. içine oyuk açana büyük bir merhamet, vicdan, duygu beslemek, yitirilenin yanlızlığına ve çaresizliğine derman olmasını umduğun iki kelamdan fazlası. allah kelamı. rahmetle anmak.
bir şarap;
bunca gama, kedere, derde, eleme, vicdana, keyfe, aşka, gün aşırı sevince - üüntüye, hüzün bozan sevişmelere, içten içe oynaşmalara, hayalin en uç bucağına atılan şeyle cilveleşmeye ve dahi bin bir türlü arzularımıza ve sapkınlıklıklarımıza, yaralarımıza ve zaaflarımıza cila çekmek için, bir süreliğine de olsa yer çekimini kasıkların arasında hissetmemek adına, bir kaç duble, yahut daha fazlası, ihtiyacı kadar kısaca, içine gömülmek bir süreliğine, kendinin.. kendin olamadıklarının.. olmasını dilediklerinin...
