okuyucu kitlesi düşündürücü olan bir yazar. yazılarını keşfettiğim ilk günlerde, gezinirken bir alıntısının altında uzunca bir yoruma rastlamıştım. yazan şahıs, insanların onu tatmin etmediğini söylüyor, tek sığınağının kitaplar ve sinema olduğunu belirtiyor ve bukowski ve kendi gibi insanların hep yalnız olduğunu ekliyor. ardından şu şarkıyı paylaşıyor http://www.youtube.com/watch?v=Bag1gUxuU0g şu. burdan kocaman bir hassiktir diyorum.
