özdemir asaf çok güzel açıklamıştır aslında umudu:
'umut, insana umutsuzluklardan daha çok zarar vermiştir. güzel çirkinlemiş, sevilen kaçmış, zenginlik düşlerde kalmış, gençlik geçmiş, başarı uçmuş, yaşam sayılı adımlarını atmaya başlamış,güç bilekten kopmuş tam tersine sözcüklee kalmıştır.
umutsuzlukta böyle bir kötü gidiş gören bulan oldu mu?'
