yanılmıyorsam 98-99 yıllarında leman dergisinin kapısında kar demeden kış demeden omuz omuza beklediğimiz eski arkadaşım. o zamanlar hocalığımızı yapan usta çizer abilerimizin (tuncay akgün-selçuk erdem) kahrını birlikte gögüslediğimiz güzel insan. geçenlerde köşesinde bi yaad etmiş o günleri duygulandım, hislendim, telefona sarılıp arayasım geldi sonra vaz geçtim. dedim kaç zaman olmuş doğru düzgün görüşmeyeli tanımaz manımaz kendimi hatırlatana kadar terlerim gerilirim ben öyle şeylere. hem dedim eski bi aşk hikayesiydi o oldu bitti tekrar yaralarımı deşmiyim. iyisi mi bi entry giriim selam söyliim eski arkadaşıma. ha bu arada derseniz ki çizmeye birlikte başladığınız adam tuttu alpay erdem oldu sen ne halt ettin. ben de hayata küsmedim, pes etmedim, çalıştım didindim koooskoca uludağ sözlükte yazar oldum daha ne yapayım şu fani dünyada.
