bu, bana yurtdışına giden işcilerimizi hatırlatır. onlar kendilerini ne oraya ait hissederler, ne de buraya. hani derler ya 'arafta kalmak' bunu çok güzel ifade eder. onlar bizi bırkıp gittikleri zamanki yerde duruyoruz zannederler. oysa biz de ilerledik, o kişi değiliz artık. onlarsa bizi orada, aynen bırakıp gittkleri zamanki gibi zannetmekteler. bu nedenle sürekli bocalamaktalar, yerlerini aramaktalar.
