Mumkun oldugu kadar tanitim tadinda yazacagim ama herkesin izlemesini isterim o yuzden spoiler icerebilir diyelim.
Bir defa bizim kulturumuzde var olan maneviyatin buram buram koktugu bir dervis eatrafinda donen bir film bu. Nur, sevgi, mecnuna calma, aklin sinirlarini zorlama ve bunun tevekkulle yenilmesi... ilmin bittigi yerde irfanin baslamasi belki. Belki ikisinin bir arada yurumesi ve insan aklinin ve kalbinin yani bilmenin ve sevmenin sonsuzlugu.
zaten turkceye ruhunu tefekkur eden prens diye gecmesi cok isabetli. Bir raksin ortasinda gozu bir cerene takilan prensin her seyini birakip onun pesinde hakikate kapi aralamasi. oldukca lezzetli, icinde agzina kadar insan barindiran bir film. Son olarak yaratilan kadar yol vardir yaradana giden.