fakirlikte çığır açmış babayı rezil edip akıllanmasını sağlamaktır.
zdRAvstvuyte benimle aynı konumda olduğunu sanan acizler.
evet fakirim ama hem gurursuzum hem de sizden 100 kat soyluyum. bu sebeple benimle aynı kriterde değilsiniz, olamazsınız da.
bunda anlaştıysak, bir baba nasıl terbiye edilir size anlatmaya başlayayım.
starbucks'ın petersburg şubesinde ice mochaccino choclate coffee'mi içerken babamın cafenin hemen önünde dilendiğini gördüm.
evet ona dilenmesi için ben zorlamıştım keza bu kahvemin parasını nereden bulacaktım lakin niçin benim takıldığım soylu ve lüks yerlerde direniyordu bu aptal adam?
bir hışımla arkadaşlarımın yanından kalkıp baba demeye bile utandığım adamın yanına koştum. dışarıda biraz azarladıktan sonra kolundan tutup içeriye soktum.
herkes şaşkındı.
- evet saygıdeğer soylu ve zengin muşina ve jenşinalar, bu adama bir bakın, ne haddine ki bizlerin hemen yanında direnebiliyor değil mi?
babam kızarmış, gözleri dolmuştu kendine gelmesi için kolundan sarstım. herkes kahkaha atıp beni onaylıyordu.
garsonlara ve kasiyere dönüp, buranın sahibine söyleyin böylelerini bizden uzak tutsun sokağını da temizlesin! dediğimde beni alkışlıyorlardı.
-spasiba! dedim herkese gülümseyerek.
çok mutluydum. babamı aldığım gibi geri dışarıya fırlattım. sonrasında kahvemi ne büyük bir keyifle içtiğimi tahmine dersiniz.
