baba yada her zaman dediğim gibi peder bey;
biliyorum pek iyi anlaşamıyoruz hatta bazı konularda kanlı bıçaklı olacak kadar zıtız ama senin varlığın benim için çok değerli.
senin gibi herkesin takdir ettiği 10 parmağında 10 marifet olan karizmatik bir adam değilim belki, hatta hiç olamayacağım da ama beni takdir etmemen, yaptığım hiçbir şeyin umurunda olmaması beni derinden etkiliyor çünkü biliyorum ki ne yaparsam yapayım beni takdir etmeyeceksin olsun yinede çabalayacağım.
14 yaşında beni iş hayatına soktun, 17'imde kendi dükkanımı açmamı sağladın, senin sayende öğrendim diyebilirim esnaf olmayı, iş yapmayı, insan ilişkilerini. ama neden üniversite işinde bana bu kadar karıştın anlayamıyorum. kardeşim istediği bölümü seçerken ben adeta zorlandım bu şehirde mühendis olmaya. yapamayacağımı, zorlanacağımı biliyordum sizde biliyordunuz. hatta mühendislik dışında ne okusaydım çok başarılı olacaktım ama şimdi istemediğim bir bölümde zorlana zorlana okuyorum. az kaldı seneye bitecek ama hep bir şey eksik olacak hayatımda. kendime bir çok söz verdim çocuklarıma yapacaklarım ve yapmayacaklarımla alakalı, onların benim yaşadığım boşluğu yaşamalarını istemiyorum çünkü.
neyse diyeceklerim bu kadar umarım bunları okuyup başıma ekşimezsin. varlığın benim için hep bir güç oldu peder bey. hiç bırakma peşimi, sen hep başımın etine ye ve beni eleştir. ben yinede razıyım.
