(bkz: yalnız bir ağaç olmayı dilemek)
bütün sorumlulukların insanı köşeye sıkıştırıp yorgun, umutsuz, mutsuz düşürdüğü bir vakit, insanın gezerken veya otobüsteyken birer şerit gibi geçilen ağaçlara dalarak düşlediğidir. bir ağaç olupta tüm sorumluluklardan sıyrılmış, kendi halinde, köşende dünya uğraşlarını izlemeyi düşünmektir. sonsuz ve huzurlu olmanın ne kadar güzel bir şey olabileceğini farketmektir. insani inanilmaz rahatlatır o bir kaç saniye. hepiniz bilirsiniz.
