devasa sardalya kutuları. alt gelir seviyesine sahip insanları şehirlerin dışına ve en az yer kaplayacak şekilde yerleştirmek üzere yapılmış toki harikaları. yalnız suç sadece fakir insanları büyük apartman bloklarına tıkan zihniyetin değildir elbette. ben kendi şehrimi neden terk edip geldim demeli oraya tıkılan kişi. kendi şehrini büyük çoğunluk daha iyi hayat şartlarına kavuşmak için terk eder insanlar. ee geldin buraya misal istanbula ama beylikdüzü veya bilmemneşehir diye bir toki gettosunda yaşıyorsun. pimapen pencerelerin var diye hayat daha mı güzel oldu. büyük ihtimalle asgari ücret veya az farkla fazlasını alıyorsun işe otobüslerde tıka basa gidip geliyorsun metrobüslerde tıkıştırılıyorsun bunun neresi daha güzel bir yaşam? belki çocuğunu daha iyi bir okulda okutmak için geldiğini de sanabilirsin ama güzel kardeşim çocucuğunu 50 60 kişilik sınıflarda okutuyorlar yani seni ikamet ettikleri yerlerden pek bir farkı yok ki.
yani burada toki zihniyetini kınadığımız kadar güzelim memleketi köyünü bırakıp büyükşehirde yaşamaya koyulan ama şehrin kıyısına itildikçe itilen ve buna rağmen bu duruma ne ses çıkaran ne de o halde ben buradan giderim diyemeyen zihniyeti de anlamıyorum.
bugün yoksullara yapılan toki evleri kalabalık ve seçimde misler gibi hazır oy demek. ucuz işgücü demek, sömürülecek emek demek o sardalya kutularını boşaltmak mümkün değil gerçekçi de değil insani de, ancak birgün eğer değişim ve itiraz sesleri yükselmeye başlarsa bu sesin kaynağı da o kalabalık devasa bloklarda yaşayan ezilenlerin sesi olacaktır.
