hafta sonları hariç diğer zamanlar gayet boş olan caddenin nostalji trenwayıdır. esnaf kan ağlar. aynı zamanda o cadde de tüm dükkanların dış dekorasyonları aynı yapıldı. daha doğrusu belediye tarafından mecbur koşuldu. kahverengi ahşap görünümlü tüm dükkanlar. ama kötü de olmamış aslında. yani görsel olarak. bir de mesela caddenin sonuna doğru yürüyün, dolmuşların tarafına doğru orada ikinci sağ sokakta küçük dar sokakta bir cami var. heh işte o caminin tam duvar tarafında bici bici ci var. seyyar satıcıdır abimiz. amma velakin on numara bici bici yapar. kesin uğrayın derim. hatta o caddeye sadece o bici bicici dayı için gidin. emin olun değer. resimleri(bursa dağ turundan dönüş) atıyorum. tam da orasıdır. bir de buradan dayılarıma, yengelerime, dedeme, anneanneme bilimum bursa da ki yakınlarıma ve dahi bici bicici dayıya, bir de oranın tam karşısında bir köfteci var güzel de bir kızı vardı beni kesiyordu ahlaksız, işte ona da selamları mı iletiyorum. esen kalın. ulan kendimi radyo programına katılmış gibi hissettim.
ilginç edit: dayıya sordum hangi takımlısın diye gs liyim dedi. e dedim araba da yazan.. he o mu. bizi herkes böyle bilir dedi. dayı dedim senin ben.... sen nasıl bir insansın dedim.
edit 2: takım tutmuyorum.
bi bitmediniz editi: istanbul da yaşıyorum.
