her zaman olduğu gibi bilerek hedef ikinci abdülhamid seçilmiş ve bir iftiraya başvurulmuş. size bunu belgesiyle kanıtlayacağım.
bir defa bu ertuğrul osmanoğlu, dedesini yalnızca bir defa, o da 5 yaşında iken görmüştür. cennet mekan torununu kucağına alıp sevmiş. bir daha da dedesini görmemiş ertuğrul osmanoğlu. zira vefat ediyor hamid. bunu tarihçi ekrem buğra ekinci yazıyor. marmara üniversitesinde profesördür kendileri.
ertuğrul bey 1912 doğumlu. dedesi 1918'de vefat ediyor. 5 yaşında iken beylerbeyi sarayına gidiyorlar babası ile. durum bundan ibaret.
dönemim tanığı Özel doktoru Atıf Hüseyin. kendisinin notlarına göre 22 temmuz 1917'de geliyor ertuğrul bey, bir bayram esnasında. 4 yıl, 11 aylık...
yani ertuğrul beyin anlattıkları bir anıya dayanmamakta, daha çok müfteri zihniyete bel bağlamaktadır.
--spoiler--
Ayşe Osmanoğlu, "Babam Abdülhamid", 1960, s. 11-22; Şadiye Osmanoğlu, "Hayatımın Acı ve Tatlı Günleri", 1966, s. 22.
--spoiler--
abdülhamid'in yanında senelerce yaşamış bu iki kızının biyografisinde abdülhamid'in içkiden nefret ettiği net olarak ifade ediliyor. bu şahitliği bırakıp el kadar çocuğun hafızasına güvenmek de, ancak kafasını islam ve osmanlı düşmanlığı bürümüş zatların icraatı olabilir.
