Nerede, ne zaman, ne söylemem gerektiğini karıştırdığımda, insanların bakışlarından korktuğumda, korktuğumu belli etmemeye çalıştığımda, tanımak istediğim birine kendimi tanıtmak istediğimde, aslında kendimi ne kadar az tanıdığımı bilmezden geldiğimde, geçmiş canımı yaktığında, geleceğinde daha âlâ olmayacağını kabullendiğimde; ne bulunduğum yerde ne de göründüğüm insan olmayı içime sindirebildiğimde.... saçmalarım!
