başını kaşımaya fırsatı kalmayacak insandır. bi de insan olarak (özellikle hatun kısmı) bencil olduğumuzdan, sürekli diğer arkadaşları kıskanan arkadaşlarının kaprislerine maruz kalıp, iki arada bir derede kalacaktır. kendine ayıracak zamanı kalmayacaktır.
hayatımızdaki insan sayısını ne kadar azaltırsak, dostluğun kalitesi o kadar artmakta. arkadaşlığı bir ürün gibi tüketiyoruz artık. biri gidiyor, diğeri geliyor mantığıyla hareket ediyoruz. o sebepten yalnızız sanki biraz.
