sözlükteki farklı düşünceye, inanca hatta farklı futbol takım taraftarlarının oluşturduğu nefret ortamıdır. bizden farklı düşünenlere, inananlara, farklı futbol takımı taraftarlarına saygımız yok, saygımız olmadığı gibi nefret besliyor, hakaretler ediyoruz.
bir insan farkı düşünceye, inanca sahip insanları neden aşağılar, neden hakaret eder ? bir inancı, bir davayı savunma şekli bu mudur? yoksa bu o kişinin içindeki ilkel bir takım duyguları tatmin etmek midir ?
insan hiç bir zaman durağan değildir. insanlar hayatları boyunca inancı değişebilir, düşünceleri değişebilir. bir zamanların aşırı solcusu müslüman, aşırı müslümanı solcu, atesiti müslüman, müslümanı ateist, milliyetcisi solcu olabilir. hangi düşüncenin, hangi inancın karşısına hangisini koyarsanız koyun. düşünceler inançlar durağan değildir. tarihte bir çok önemli isim bu evreleri yaşamıştır.
düşüncelerin, inançların durmadığı bir ortamda bir insana o anki düşüncesi, inancına göre hakaret etmek, onu aşağılamak kime ne kazandırır ?
bugün müslümansın ateistlere hakaret ediyorsun. yarın senin sosyalist olmayacağına dair bir garantin var mı ? ateistsin müslümanları aşağılıyorsun yarın müslüman olmayacağına dair bir garantin var mı? bu örnekler çoğaldıkça çoğaltılabilir. uzatmayalım.
sözlükte bu manzara çok belirgin. kemalistlere, müslümanlara, parti yandaşlarına, sosyalistlere yapılan hakaretlerin biri bin para. bunun düşünce yada inançla bir ilgisi yok. bu doğrudan bizim zihniyetimizle ilgili. tip aynı tip. müslüman olur ateistlere hakaret eder, ateist olur müslümanlara hakaret eder.
bir dava, bir inanç böyle savunulmaz. müslüman, kemalist, ulusalcı, herhangi bir parti yandaşı, sosyalist, anarşist, liberal, ateist vb olabilirsin ama insan değilsin, insan olamamışsın.
insan doğulmaz insan olunur. o yüzden insan kelimesi yanında "olmak" kelimesi vardır.
ne olursanız olun önce insan olun.
