"nasıl silik olur lan?!!" yazarı. gerçi bahsetmişti hesabını sildireceğinden. o yüzden pek de şaşırmadım. sebebini de çok iyi anlıyorum. o kadar abazan dolu ki burası, kızın gitmekten başka çaresi kalmadı.
tanım: zamansız, tesadüfi tanıştığım, kısa süreli arkadaşlığımızda çok şey paylaştığım, bu kadar uzakta olmasına rağmen uludağ sözlüğün bana kazandırdığı en temiz kalpli insanlardan biri.
elbet sözlükten gitmesi bizim iletişimimizi etkilemeyecek, ama yine de görünce sol frame'de nickini ve okuyunca yazılanları gözümün önünden film şeridi gibi geçti beraber geçirdiğimiz vakitler, arkadaşlığımız ve nemlerdi gözlerim hafiften..
aklıma geldikçe yüzümün her daim gülümsediği, gülümseyen yüzünü ve yaptığım esprilere attığı zamansız kahkahaları hatırladıkça içimi umutla dolduran kardeş.. doğduğum memleketin insanı, beni halkların kardeşliği düşünceme tam olarak inandırabilmiş ilk insan.
çok değerli bir insan. çok değerli. gözlerim nemli, aynı zamanda gülümser yüzüm. bundan sonra da bilir ki, bir kardeşi var ankara'da, kapısını çaldığında her zaman onu buyur edebilecek, tekrar güzel vakitler geçirilebilecek bir kardeşi..
