kitabın arkasında ^^ okuyacağınız her şey gerçektir.. anlatacağım olayların pek çoğunun tanıkları vardır..ne kişi adları değiştirilmiştir ne de yer adları.. bence insanlar yaptıklarından utanmamalıdırlar.. utanılacak şeyleri ise yapmamalıdırlar..^^ yazarak okuyacaklarımızın gerçek olduğunun garantisini vermiş ve eklemiştir ayse nil ; kocaya yapilan yatirim timarhaneye kadar goturur..
kitap hayatımda okuduğum en güzel kitaplardan biriydi ve içinde beni benden alan pek çok cümle vardı..
-ben koluna girdim,o da sıkıca tuttu elimi. seçimimi kendim yapmıştım..
-bir karar vermişim..bu o kadar da kolay alınmış bir karar değil.. gözyaşından ıslanmış, çaresizlikle bezenmiş..
-bir zamanlar onca tutkun olduğu ben bile, duvarlarının gerisinde kalmışım..
-her şeyden önce biz dosttuk, saatlerce konuşurduk. konularımız genelde o ve onun işleriydi. varsın olsun. beni dinler, söylediklerime değer
verirdi.her şeyden,her şeyden konuşurduk.. zaman zaman o günleri aramadığımı, anmadığımı söylersem yalan olur..
-sen günü yaşamıyor, yaşanmış şeylerle vakit geçiriyorsun..
-onun güçlü duvarları vardı. bunun yeni farkına varıyorum..o duvarlardan bana yalnızca küçücük bir delik açmıştı.ben yalnızca o alandaydım.. sanki ben evclik oynayan bir çocuktum.her şeyi kendi yönettiğini sanan ama tümüyle yönetilen bir gariban. yalnızca gönüllü bir kapatmaydım. yüksek duvarların ardından mutluluğu yakalamak imkansızdır.çok mutlu olamazsın..ama çok mutsuz da olamazsın..çok mutlu olmak,çok mutsuz olma riskini almaya değmez mi acaba?
-elhamdülillah hepimiz demokratız.
-birbirimizden giderek uzaklaştık. sürekli kavga eder hale düştük. artık pek bir şey paylaşmıyorduk. bunlar günlerin değil, ayların etkisiydi tabii..
-düşlerde kurduğum dünya çok genişti.. oysa çevrem çok dar.. hayallerimdeki ben çook güçlü ,oysa gerçek ben... çok zayıf..
-çevremin bana karşı davranışlarını akıl almaz biçimde algılıyordum. yalnız tepki veremiyordum. insanlra karşı hemen her zaman olumlu duygular besleyen ben, insanlara olan inancımı yitiriyordum yavaş yavaş..
-aklının derecesine göre hesap yapmak mı mutluluk? tanrım, ben hiç sevemeyecek miyim? sevgilerimi başı boş bırakamayacak mıyım? hep denetleyecek , kazık yememek için tetikte mi duracağım?
