hiç bir başlık bu denli etkilememişti beni sözlük, evde her cam kırıldığı zaman camcının başında bekleyip abi abi onlardan kalacak mı atılıyor mu onlar ben oynayabilir miyim diye alırdım, ilk önce şöyle bir koklayıp sonra başlardım şekiller yapmaya, takma tırnak yapıp insanları korkutmaya çalışmaya. evde en güzelinden playdoh oyun hamuru vardı ama o kadar tat vermezdi insana. annem artık çözüm yolu olarak toptan satın almıştı yoksa camlar takıldıkça kurumadan köşelerinden çekip çekip çıkarmaya çalışırdım. ah ne özledim yahu...
